Bonn Keulen

Zowel in Nederland als in Duitsland was het regenachtig.Niet het weer om op de fiets te stappen.We zijn daarom eerst in Bonn naar het Beethovenhuis geweest.Ik was al eerder in Salzburg naar het Mozarthuis geweest.Dit was het geboortehuis van Beethoven en gaf veel informatie over het leven en de werken van de componist.In de eerste zaal kon je op computers veel informatie over Beethoven vinden met fragmenten van zijn muziek.Zo heb ik een deel van de zevende symfonie beluisterd.Deze is bij ons op het Dominicus door pater Lichteveld behandeld.Hoewel ik toen niets van klassieke muziek moest hebben,vond ik het toch heel mooi..Ik denk,dat met deze symfonie mijn waardering voor klassieke muziek is begonnen.De Pastorale,symfonie 6 is toch ook van een ongehoorde schoonheid.
Na dit museum gingen we op de Markt in een Konditorei in Jugendstil wat drinken en een heerlijke Torte eten.
Terug naar het hotel om de fietsen op te halen om met de trein naar Keulen te gaan,want het regende nog immer..Toen kwam Koos erachter,dat hij in het lastste cafe van gisteravond zijn regenjack was vergeten..We zijn erlangs gegaan en er hing een briefje aan de deur,dat er een jack gevonden was en dat dit s'avonds weer afgehaald kon worden.Het hotel wilde het wel terugsturen naar Heerlen,maar na een laatste telefoontje kwam de ober het toch langsbrengen.In de trein naar Keulen.Vandaar direct naar ons vertrouwde adres hotel Marian om een kamer voor 2 nachten te boeken.De Keniase receptioniste had echter maar voor 1 nacht een kamer.Dan zien we morgen wel weer verder.Een wandeling door de Altstadt en in restaurant Fruh vele Kolsch genuttigd en Haxenfleisch gegeten.Daarna bij An de Dominikaner nog wat Kolsch en Port gedronken,want dat hebben ze niet overal in Duitsland.Enigszins aangeschoten met een andere receptioniste uit Afrika nog wat gedronken en de volgende dag eerst maar een bezoek afgelegd aan museum Walraff.
We hebben eerst de derde verdieping verkend met impressionisten.Prachtig met goede uitleg.Ik ben toen naar de tweede verdieping gegaan met barokkunst.Alle schilders uit de Pijp waren hier vertegenwoordigd.Veel grote beroemde werken van Rubens.Eigenlijk is een museum al te veel voor een dag en dat geslenter is toch erg vermoeiend op onze leeftijd.
Terug om weer een ander hotel te bespreken.Hotel Domspitze had nog een kamer en we konden onze fietsen laten staan bij hotel Marian.Na een middagdutje weer op pad voor Museum Ludwig.maar eerst nog een bezoek aan de Dom.Hoewel ik daar al meerdere keren ben geweest,herkende ik er weinig van,misschien omdat ik een andere ingang genomen heb of omdat er andere delen gerenoveerd werden.Bij de Dom wordt al eeuwen permanent gerenoveerd.Het is toch wel een imposant groot gebouw en wat een geluk,dat er niet teveel beschadigd is in de tweede wereld oorlog.Je moet er toch niet aan denken als die IS hier zou gaan huishouden.
Op weg naar het Ludwig museum zag ik,dat in het Griechisch Romanisches Museum een expositie was over geneeskunde en artsen in de romeinse tijd.Ik zei tegen Koos,dat ik dasr toch echt nasr toe moest.Helaas was het nog maar een kwartier open.Ik zei,dat ik een Artzt von dieser Zeit was en dat ik het moest zien.Alleen al de beschrijving van de eed van Hippocrates in hrt Duits was voor mij ontroerend.Het medische instrumentarium uit die tijd vertoonde nog veel overeenkomst met het huidige.In graven hebben ze veel artsen kunnen ontdekken,omdat er medisch instrumentarium in gevonden was.
Daarna op zoek naar Koos in Museum Ludwig,een museum voor moderne kunst,waar ik hem trof bij de expositie van Sigmar Polke,een zeer veelzijdig kunstenaar.
Na een maaltijd in een van de Brauhausen,waar ze nu ook de nieuwe haring serveerden,matjeshering en die zeer goed smaakte nog een afzakker bij de Dominikaner,waar achter ons een verstaanbaar maar onbekend dialect werd gesproken.Ik vroeg de dikbuikige heren wat dat was en het was platduits,dus net over de grens.Ik vroeg nog,fietsen jullie dan niet? Na.
Morgen moet het droog zijn en gaan we terug naar Heerlen.We hebben die tocht al eens gemaakt,maar raakten verstrikt in de bossen van Herzogenrath.Ik hoop,dat de mio,de fiets tom tom nu beter in vorm is.