Ronkhausen Wiehl
Door: Henk Bond
Blijf op de hoogte en volg Henk
26 Juni 2017 | Nederland, Abcoude
We gingen eerst op en neer naar Finnentrop en daarna door een bosrijk gebied meer op dan neer naar Attendorn.Helaas ook grote stukken over grindpaden ,waardoor je je op een rodeopaard waande.In Attendorn volgden we de bordjes Olpe langs de Biggesee.Op zondag een zeer druk watersportgebied.We moesten aan de rechter oever terechtkomen,maar de bordjes richting Olpe ontbraken opeens.Gevraagd en iemand wees ons een korte weg in de juiste richting,,maar die was zo ongelooflijk steil,dat deze onmogelijk voor deze tocht bedoeld kon zijn.Omdat mijn bril door de regen beslagen was,moest ik hijgend afstappen,mede omdat ik niet kon inschatten hoe lang dt nog duurde.Voor zover ik mijn mio kon aflezen was het rond de 20%.Koos lukte het met de e bike nog net.Dat is het probleem met die fiets van mij.Als je in het kleinste verzet fietst,moet je zo snel trappen om niet van de fiets te vallen,dat je toch snel vermoeid raakt.Op mijn nieuwe BMC granfondo zou ik dat met 34-32 wel gered hebben.
Uiteindelijk aan de verkeerde kant van de Biggesee met veel klimmen en weinig dalen Olpe bereikt.Daar maar eens koffie en taart besteld en de mio weer opgeladen.Vervolgens weer op pad,waar nog 3 lieftallige meisjes mijn mio achterna brachten,die ik voor het eerst vergeten was.Ook na Olpe de nodige moeite en omrijden om Iseringhausen te bereiken.Wel over een prachtige route met steeds stevigere klimmetjes.vanaf Iseringhausen begon een serieuze klim van 6 kilometer oplopend tot meer dan 10%.Maar daarna volgde dan vanaf Eckenhagen een lange prettige afdaling richting Wiehl.Nu had ik via internet maar een hotelkamer gereserveerd na de ervaring van zaterdag.Ik kreeg bevestiging,dat ik dus een kamer had van 16 juli tot 17 juli.Ik had toch echt ingevuld 25 juni tot 26 juni,maar ik kon het wijzigen en kreeg hiervan ook bevestiging.In Hotel zur Post in Wiehl aangekomen noemde ik mijn naam(Bond), maar er was niets doorgekomen.Ik zeg,aber immerhin will ich ein Zimmer.dat was gelukkig geen probleem.Met die moderne sleutels,kaartjes konden we naar kamer 302. De fietsen in een lege Seminarruimte gestald.Toen we dan eindelijk op de etage van onze kamer waren aangekomen,was het nummer al lang vergeten.Dus op 301 het kaartje tegen de sensor gedrukt,maar er gebeurde niets.Ook nog de kaart van Koos geprobeerd.Weer niets.Ik zeg, ik zal eens op een andere kamer proberen en warempel op 302 ging de deur open.Nu hoop ik maar,dat Paulien,de dochter van Koos dit niet leest.
Het was al met al met 70 kilometer toch weer een zware dag.Je wordt ouder en begint toch wat ongemakken te krijgen.Om mijn been over het zadel te krijgen gaat steeds moeizamer.Ik spaar ook al jaren voor een zuster,die me s'morgens op de fiets zet,maar dan moet je eerst naar een intakemanager en dan moet er weer een uitvoeringsverzoek geschreven worden.Ook ontkomt geen enkele man aan klachten van de prostaat.Dat uit zich dan bv in imperatieve mictiedrang,een onbedwingbare noodzaak te plassen,maar dit is toch minder erg dan imperatieve defecatiedrang,laten we zeggen de ziekte van Dumoulin.
Toch heb ik geen last van mijn kniebollen(volendams voor knieen) en ook zadelpijn is me bespaard.Ik denk,dat dit door het zadel van de Koga komt,want bij mijn vorige racefiets heb ik ook nooit klachten gehad.
Intussen zitten we in Keulen en de laatste fietskilometers zal ik derhalve morgen beschrijven.
-
27 Juni 2017 - 08:10
Jenny De Penny:
Ik raak mee in een volgauto -
28 Juni 2017 - 10:11
Ad En Anny.:
Ja, ja, die vergeetachtigheid nietwaar! Toch lijkt me jouw geval nog niet zo ernstig Henk. Je bent tenminste nog op de goede etage! Het zijn allemaal leeftijd gerelateerde problemen. Vooral dat gegarandeerde abonnement, dat je als man schijnt te hebben op problemen met de prostaat baart mij, als mede lid van deze bevolkingsgroep ernstige zorgen. Doe mij, als ik zou mogen kiezen, maar een " Dumoulintje !" Geruststellend te lezen, dat ook bij jullie het ouderwetse vragen weer in zwang komt. Wij zijn een week of 5 geleden ook al tot de conclusie gekomen, dat die goede oude methode, zo gek nog niet is!
Mijn advies aangaande de Mio: laat je door dat kreng niet gek maken als je je een weg probeert te banen door een stad! Daar weten wij na de tocht van dit jaar inmiddels alles van. Als we elkaar weer spreken, moet je me toch eens uitleggen, hoe jij erin slaagt om hellingen van 20% te overwinnen. Mij lukt dat namelijk ook, maar dan wel " a pedes apostolorum". Nadat de juffrouw (Anny) mijn werk heeft nagekeken, ga ik afsluiten en wens jullie, ook namens de juffrouw, een " behouden thuisvaart! ".
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley