Naar Aken aan de Elbe

Hier verschijnt het verslag van de afgelopen 3 dagen in 3 etappes gezien de hoeveelheid belevenissen.
Na de hele dag in de regen gefietst te hebben naar Torgau,gelardeerd nog eens met een lekke band,en niet vertrouwend op het spreekuur na regen komt zonneschijn,besloten we met de trein naar Dessau te gaan.Dan zouden we de volgende dag de rest naar Magdenburg fietsen.Het regende niet zo als op dinsdag.De trein maakte een stop in Leipzig en dit was natuurlijk een unieke gelegenheid deze bijzondere stad in vogelvlucht te bekijken.Allereerst is het beroemd om zijn station.Als je die haltes ervoor die echt grauwe oostduitse stations en aanpalende vervallen fabriekshallen ziet ( dat is het beeld,dat je van oost Duitsland hebt) en je komt dan dat station van Leipzig binnen of het gister is opgeleverd,mooier dan het station van Keulen en Berlijn.De treinen zijn in Duitsland zeer fietsvriendelijk,maar dat komt terug in het verhaal van donderdag.De Altstadt van Leipzig was ook zo mooi gerestaureerd als Dresden met daarbij ook veel nieuwe moderne ,prachtige bouwwerken.Er is toch hard gewerkt na 1989,want voor die tijd werd er geen geld aan restauratie besteed.Wij hebben dat ook in al die Hanzesteden gezien,die we de afgelopen 2 jaren met onze fietstochten hebben bezocht.Alle Altstadter waren een bezoek meer dan waard.We bezochten de Thomaskirche,waar kort voor de val van de muur een centrale demonstratie heeft plaatsgevonden,die van historisch belang is geweest.In deze kerk ligt nu Johan Sebastian Bach begraven,die koormeester van deze kerk is geweest.Ik heb wat fotos van Leipzig gemaakt en hoop,dat deze meekomen.
In Leipzig weer opgestapt naar Dessau.Dat zou een stad met veel bezienswaardigheden zijn en voldoende hotels,maar toen we vroegen waar de Altstadt was,keek men ons verbaasd aan; es gibt hier kein Altstadt.Toen besloten we maar weer een stuk verder te fietsen,aangezien het weer er beter uitzag.Naar Aken,hetgeen 16 kilometer zou zijn.Toen we na enige moeite de juiste weg hadden gevonden,werden we door wat oudere,maar zeer vriendelijke Duitsers aangesproken.Het was nog 8 kilometer van Aken.Het fietspad was door het hoogwater afgesloten en het was onmogelijk verder te komen,maar even later kwamen er 2 amerikanen aanfietsen en zij vonden het wel te doen; je moest wel door wat blubber en water heen; die Duitsers verstonden dat niet en na mijn uitleg zijn ze ons voorgegaan hoe we met een omweg in Aken konden komen.Dit was nog een mooie,rustige weg ook,maar 3 kilometer voor Aken stond ook weer een duits gezin om aan te geven,dat via deze weg onmogelijk was Aken binnen te komen.Gelukkig konden zij ons ook nog een alternatief wijzen en kwamen we na 26 kilometer ipv 16 kilometer In Aken aan.Langs alle straten stonden bergen kapotte huisraad netjes opgestapeld; ook hiervan heb ik een foto gemaakt .Dit stadje bleek een van de ergst getroffenen te zijn.Een hotel was er niet,alleen wat pensions.We hebben er een gevonden bij de Nicolaikirche.Er werd al diract gezegd,dat het onmogelijk was verder te fietsen.We waren dus van plan om de volgende ochtend maar weer terug naar Dessau te fietsen en daar de trein naar Magdenburg te nemen.
Het leven moest duidelijk nog op gang komen in Aken.Om te eten gingen we het lege griekse restaurant Kreta binnen.Ze waren nog niet open,maar al zo blij,dat er toch klandizie kwam,dat we direct aan de ouzi werden gezet.Nu drink ik dat niet en even later werden er dubbele glazen neergezet.Koos heeft er nog lang naweeen van gehad.Om half tien de krakerige trappen van het pension op en in een diepe slaap weggezonken.